İmtiyazlı pay sahipliği, bir şirkete yatırım yapmanın caiziyetini bozan kriterlerden biridir.  İlk olarak bu hisse senetlerinin önceden tutar/oranı belirlenmiş ve ödenmesi kesin kâr payı alma hakkına sahip olması faizli işlem gibi değerlendirilmektedir. İkincisi ise imtiyazlı hisse sahiplerinin tasfiye durumunda adi hisse senedi sahiplerine göre birtakım ayrıcalıklara sahip olması kâr zarar paylaşımı, ortaklık ve eşitlik ilkesine aykırı görülmektedir. Bu sebeple Malezya uygulaması dışında imtiyazlı hisse senetleri İslami açıdan uygun görülen bir yatırım aracı olarak kabul edilmemektedir (Iqbal & Mirakhor, 2011, s. 177; Mannan, 1993, s. 48; Vogel & Samuel, 1998, s. 170). 

Özetle bu hisse sahiplerine tanınan imtiyaz ise, zarara katılmamak olduğundan caiz değildir. Çünkü, adalete aykırıdır. Söz konusu imtiyazlı pay grubuna veya intifa senedine ayrılan karın fiilen uygulanmayı gerektirmeyecek ölçüde (örneğin 1 TL’den) çok küçük tutarlara denk düşmesi halinde ise uygun olmayan imtiyaz olarak değerlendirilmez. Benzer şekilde şirket karından çalışanlara, sandıklara, sosyal sorumluluk projelerine, eğitim ve sağlık projelerini desteklemek amacıyla kurulan dernek veya vakıflara yapılan ödemeler kar payı imtiyazı olarak değerlendirilmez. 

Tasfiye kararı alma, tasfiye memuru seçme, alınan tasfiye kararlarını veto etme, oy çokluğuyla karar alma gibi idari türden imtiyazlar uygun olmayan imtiyaz olarak değerlendirilmez.