Mevcut piyasa koşullarında, özellikle İslami finans enstrümanlarının ulaşılabilir olmadığı ülkelerde, şirketler çoğunlukla faize dayalı finansman sağlamaktadır. Bu gerçekten hareketle alimler, sermayesinin %33’ünü aşmayacak şekilde faizli borçlanma gerçekleştirmiş şirketlere yatırım yapmanın yasal olduğunu kabul etmişlerdir. %33 ifadesi ise Hz. Peygamber’in (sav) mirasla ilgili bir hadisine dayanmaktadır. Dolayısıyla %33’ten azı, çok olmayacaktır ve tolere edilebilir.

Bu görüş, “Çoğunluk, bir şeyin bütünü olarak ele alınmayı hak eder” şeklinde yasadan çıkarılmıştır. Diğer yandan şirketler genellikle cari hesaplarında bulunan fazla fonları, kısa vadeli para piyasası araçlarına yatırarak getiri sağlamak ister. Ana faaliyet konusu şer’i açıdan uygun olan bir şirketin, bu tür faaliyetlerle faiz geliri  elde etmesi, bu şirketlere yapılacak yatırımı helal kılmaz.

Bununla birlikte alimler, faiz gelirlerinin şirketin toplam gelirlerinin %5’in daha az olması durumunu, bu gelirlerin temettü tutarından düşülmesi ve hayır işlerine aktarılması şartıyla, mahzurlu görmemişlerdir. (Htay at all., 2013: 25-26)